Tip van de maand

nuttige wenken en praktische tips voor de mineralenverzamelaar
voor vragen of suggesties, email tips@minerant.org

Tip 62: vindplaatsen vinden 3: een goede gids op de vindplaats

een tip van Paul Mestrom

Het gebied van de Ritterpas, Binntal, Wallis, Zwitserland, augustus 2014
Waar en hoe moet je hier zoeken?

Als je voor het eerst mineralen gaat verzamelen in een gebied waarvan bekend is, dat er veel te vinden is, dan vallen de vondsten soms toch ontzettend tegen. Dat komt dan meestal omdat je, ondanks een goede voorbereiding, eigenlijk geen idee hebt op welke plaatsen precies je moet zijn en waar je op moet letten om tot goede vondsten te komen. Niet zelden is de zone waar echt zeldzame mineralen gevonden kunnen worden, niet groter dan enkele tientallen meters. Een goede gids kan in zo’n geval wonderen verrichten.
Mede daarom is het belangrijk goede contacten op te bouwen met andere verzamelaars. Als voorbeeld daarom twee verhalen. Ik hoop dat ze kunnen inspireren en helpen.

In 1995 ging ik met mijn zwager Theo weer eens naar Binn. Aangezien het weer daar erg beroerd was, besloten we naar Italië te gaan. We belden mijn goede vriend Roberto Allori (zie foto, het mineraal alloriiet is naar hem genoemd) en maakten een afspraak. We sliepen één nacht bij hem en reden de volgende dag naar Napels.

Aangekomen bij de groeve Pollena wees hij op een hoop stenen die voor het grootste deel bedekt was met vuilnis. Die lag net voor de ingang van de groeve. Normaal gesproken zou je daar achteloos aan voorbij lopen, maar Roberto vertelde dat nou net daar (en nergens anders) het zeldzame zeoliet-mineraal montesommaiet te vinden was. Zonder Roberto als gids hadden we het nooit gevonden!

In 2013 was ik, zoals zo vaak, met Theo in Binn. Deze keer was het weer voortreffelijk. Op de camping troffen we Ate van der Burgt. Ik kende hem al heel lang en samen met hem en zijn moeder hadden we al vaker samen mineralen gezocht, onder andere bij de Fleschsee en in het Kriegalptal. Bij het kampvuur, onder het genot van een alcoholische versnapering, vertelde hij een bijzonde verhaal. Samen met Mischa Crumbach en Stéphane Cuchet had hij al een aantal jaren onderzoek gedaan bij de Ritterpas en daar heel bijzondere vondsten gedaan. Aangezien er in januari 2014 over gepubliceerd zou worden in het tijdschrift Schweizer Strahler hoefde hij het niet meer geheim te houden. Aan de hand van foto’s liet hij zien waar te zoeken en wat te vinden. Aangezien we al een meerdaagse tocht gepland hadden werd dat ons doel.

We zochten op de door Ate aangegeven (en gemakkelijk te vinden) plaats. Ate had ons gewaarschuwd dat we onze “Alpiene blik” thuis moesten laten. We moesten zoeken naar lelijke, soms op verweerde zwarte toermalijn lijkende insluitingen.
Toen we, weer terug in Nederland, onze vondsten bekeken, zagen we al snel zien dat we ons toch te veel hadden laten leiden door onze “Alpiene blik”. Het resultaat was bedroevend. Het volgende jaar waren we er weer. Dit keer hadden we het geluk dat Ate en Mischa tegelijk met ons op de Ritterpas waren. Ze gidsten ons langs de puinblokken en wezen precies aan wat kansrijk was en wat niet. De oogst was dit keer geweldig!


Meer info:
Over alloriiet en hoe dat in mijn collectie terecht kwam:
https://www.minerant.org/verhaaltje/2017/2017-06.html
Over mijn vondsten van de Ritterpas:
Geonieuws januari 2020.