Tip van de maand

nuttige wenken en praktische tips voor de mineralenverzamelaar
voor vragen of suggesties, email tips@minerant.org

Tip 70: in het veld 2: verander je focus eens.

een tip van Paul Mestrom

Gramaccioliiet, beeldbreedte 10 mm, mogelijk een van de mooiste van de wereld!
De goudkleurige naaldjes zijn rutiel. Ritterpas, Binntal, Wallis, Zwitserland
Vondst, foto en collectie: Paul Mestrom

Als je, goed voorbereid, op weg gaat om mineralen te verzamelen, dan loop jet het risico te veel te focussen op wat je verwacht. Je kijkt dan niet naar andere zaken en loopt zo het risico veel moois te missen. Maak dus af en toe eens een pas op de plaats en stel je de vraag: wat is er hier nog meer te zien of te vinden?
Bij deze tip een paar voorbeelden uit de categorie “door schade en schande wijs worden” om dit te illustreren.

1. De Clara.

Toen ik in 1980 voor het eerst naar de Clara ging, dacht ik dat ik goed voorbereid was. Het was een barietmijn en in die bariet waren veel en mooie secundaire mineralen te vinden, zoals oliveniet, chlorotiel (tegenwoordig heet dat agardiet-(Ce) 😊 ), klinoklaas, azuriet, malachiet en skorodiet. Het oog werd dus ingesteld op groen en blauw.
Ter plaatse werd mijn idee bevestigd door de andere aanwezige verzamelaars, die zich bij de aankomst van nieuw materiaal onmiddellijk met groot materieel op de blokken bariet stortten en daar groene en blauwe mineralen uit haalden.
Een stukje naast de grote hoop met vooral bariethoudend materiaal lag een grote hoop “troep”. Er waren maar weinig verzamelaars die daarin zochten. Het materiaal werd gedomineerd door zanderig spul en massieve, meest paarse fluoriet. Holtes zaten daar niet of nauwelijks in. Na een vluchtige inspectie besloot ik dan ook dat dat echt niet de moeite waard was.
Pas veel later kreeg ik door dat er in dit materiaal wel degelijk mooie en zeldzame mineralen te vinden waren, alleen niet gedomineerd door groen of blauw.

2. Schulenbergiet van Friedrichsegen.

In 1983 togen Theo en ik samen met mijn vader naar de afvalhopen van de al lang gesloten mijn van Friedrichssegen bij Frücht ten zuiden van Bad Ems, Rheinland-Pfalz, Duitsland. We hadden in “Der Aufschluss” gelezen dat daar nog veel moois te vinden was, met name pyromorfiet. Die vonden we ook inderdaad volop.
Langs de kant van de weg, vlak bij onze auto, zag ik een groot blok met “iets blauws”. Ik tikte er een klein stukje van af en nam dat mee. Thuis bleek het vol mooie kristalletjes van het redelijk zeldzame schulenbergiet te zitten. Helaas leverde het maar een klein aantal micromounts op. Op de ruilbeurs in Meerssen bleek het waardevol ruilmateriaal te zijn. Ik verzuchtte: had ik dat hele blok maar meegenomen . . .

3. Gramaccioliiet van de Ritterpas

Dit verhaal heb ik al eerder verteld (tip 62), maar past heel goed bij deze tip.
In 2013 was ik, zoals zo vaak, met Theo in Binn. Op de camping troffen we Ate van der Burgt. Hij vertelde over zijn vondsten bij de Ritterpas. Hij waarschuwde ons: laat je “Alpiene blik” thuis en ga op zoek naar iets wat lijkt op lelijke, soms op verweerde zwarte toermalijn lijkende insluitingen.
Toen we, weer terug in Nederland, onze vondsten bekeken, zagen we al snel dat we ons toch te veel hadden laten leiden door onze “Alpiene blik”. Het resultaat was bedroevend. Gelukkig kregen we het volgende jaar een herkansing en onze vondsten waren toen geweldig! Ik vond toen onder veel andere de schitterende gramaccioliiet die je ziet op de foto hierboven.
Ook zagen we toen de haksporen van andere verzamelaars. Ze hadden heel veel verkeerd materiaal totaal in puin geslagen. Zonde van hun energie, maar gelukkig voor ons.