Mineraaltje met een verhaaltje

maandelijkse rubriek met een merkwaardig verhaal over een mineraalspecimen
voor vragen of suggesties, email verhaaltje@minerant.org

Een mineraaltje met een spiraaltje

Foto's en verhaal Rik Dillen


Lengenbachiet, groeve Lengenbach, Binntal, Wallis, Zwitserland

In de jaren zeventig en tachtig (van de vorige eeuw) brachten we onder impuls van de familie Tambuyser, die de streek op haar duimpje kende, verschillende keren onze vakantie door in Fiesch, Wallis, Zwitserland. Zo leerden we o.a. de Lengenbach-groeve in het nabijgelegen Binntal kennen.
We begonnen met de beroemde pyriet in suikerdolomiet, maar al gauw kwamen we te weten dat er ook tal van zeldzaamheden konden gevonden worden, zelfs op de storthoop. Afhankelijk van het jaar, en met name de plaats waar op dat moment ontgonnen werd, vonden we arseenrijke (baumhaueriet, sartoriet, liveingiet, realgar, auripigment...) of arseenarme mineralen (dufrenoysiet, lengenbachiet...). Lengenbachietkristallen zijn vaak even koppig als bananen, wanneer het op recht groeien aankomt. Steevast zijn ze een beetje gebogen of getorst. Dat verschijnsel heeft zelfs tot serieuze moeillijkheden geleid bij de structuuropheldering, omdat daarvoor een perfect en niet vervormd éénkristal nodig is. Maar wat een vervelende materiaaleigenschap is voor onderzoekers, is soms een zegen voor de verzamelaar.
We hebben een aantal prachtige lengenbachietkristalletjes zelf gevonden, maar het mooiste stukje uit mijn verzameling kocht ik indertijd van de plaatselijke strahler Peter Indergand: een lengenbachiet-aggregaatje van ongeveer 2 mm op dolomiet, met kristalletjes die zodanig gebogen zijn dat ze een lusje vormen. Uiteraard was (en is) dit kleinood bijzonder fragiel, en we hebben het dan ook zonder inpakken in de hand naar de auto gedragen. Daar bouwden we voor de reis een nestje van toiletpapier in de asbak vooraan, en zo slaagden we erin om het heelhuids thuis te krijgen. Het specimen was gevonden door de medewerkers van de AGL (Arbeitsgemeinschaft Lengenbach), het consortium dat toen de groeve uitbaatte, en draagt het referentienummer L 6276. Via het referentienummer konden we achterhalen dat het gevonden werd in 1969 (Graeser et al. 2008 'Faszination Lengenbach 1958-2008', p. 187).
Ik had er in juli 1977 eventjes 1500 BEF voor over, of ongeveer 38 EUR. Volgens de inflatietabellen (www.usinflationcalculator.com - weliswaar gebaseerd op USD in de USA) zou dat in 2015 bijna 500 EUR zijn... een stevige prijs voor een kristalgroepje van amper 2 mm! Maar dit blijft nog altijd een van mijn meest geliefde mineraaltjes.