Toen ik onlangs in deze rubriek de prachtige foto van Axel Emmermann zag van fluoriet van Múzquiz, genomen in doorvallend licht, herinnerde ik me dat ik, in de tijd toen de dieren nog spraken (het moet rond 1980 geweest zijn) ook een reeks foto's van fluoriet gemaakt heb in doorvallend licht. Ik was onder de indruk van de details die je onder de stereomicroscoop kon zien in fluoriet van Seilles, Namur, België. Deze fluoriet van eigen bodem zit namelijk vol met vloeibare en gasvormige insluitsels, maar ook voor de rest is de structuur in doorvallend licht prachtig, met soms het aspect van landschapsmarmer in kleur.
Daarenboven zitten er mooie kleurbanden in met als summum de bekende 'Mercedes'-ster. Maar dat is voor een andere keer...
Deze foto's (eigenlijk diapositieven) zijn nog genomen met een Nikon F2a uit de genoemde jaren stillekes, voorzien van een 55 mm Nikon Micro-Nikkor Macro-objectief. Ze zijn ingescand met een Nikon CoolScan 5000 ED, en heel lichtjes bewerkt met Photoshop Elements (enkel contrast en ruisonderdrukking). De resolutie van die stokoude dia's (die na 35 jaar wel serieus verouderd zijn - zeg maar letterlijk 'gerekristalliseerd') kan uiteraard niet tippen aan wat we nu met digitale fotografie kunnen bereiken, maar ik vond het toch de moeite waard om ze te restaureren.
Helaas is de fluorietzone in de kalksteengroeve van Seilles helemaal weg-geëxploiteerd, en is dit materiaal absoluut niet meer te vinden, tenzij in de kelders van oude verzamelaars.