Mineraaltje met een verhaaltje

maandelijkse rubriek met een merkwaardig verhaal over een mineraalspecimen
voor vragen of suggesties, email verhaaltje@minerant.org

Nooit zonder anataas

Foto's en verhaal Paul Mestrom


anataas op rutiel, Binntal

Bij anataas is de variatie in kleur beperkt, maar de vormenrijkdom is fenomenaal. Daarnaast heeft het een schitterende glans die ook tijdens het zoeken in het veld opvalt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er verzamelaars zijn die uitsluitend anataas verzamelen.

Ook voor mij is anataas speciaal. De meeste vond ik in het Binndal.
Al meer dan 30 jaar ga ik er in de zomer naar toe om mineralen te verzamelen.
Een vrij gemakkelijke tocht is die naar de Lercheltini zone (met onder andere Gorb, waar veel prachtige veelvlakkige helderbruine anataas gevonden is). Een tochtje daarheen gebruikten mijn zwager Theo en ik meestal als “inloop-tocht”: niet te zwaar en vrijwel zeker aardige vondsten: naast de onvermijdelijke kwarts en veldspaat meestal aardige rutiel, hematiet, magnetiet en titaniet, met wat geluk monaziet en xenotiem, met heel veel geluk fetiasiet en graeseriet, maar in elk geval ook anataas. Ooit vonden we een “Kluft” waar stukken uit kwamen met elk meer dan 200 kleine anataasjes! De spoeling is inmiddels wel veel dunner geworden dan 30 jaar geleden, maar ik kan nog steeds zeggen: ik ben nog nooit van de Lercheltini teruggekomen zonder anataas!

Een van de stukken die me het dierbaarst is zie je hierboven. Het is een vondst uit 1999. Bij anataas zit heel vaak rutiel, maar zo als hier zie je het zelden of nooit: de anataaskristallen zijn gegroeid op twee rutiel-naalden. Het “grote” kristal is wel 0,7 mm groot, de kleintjes rechts daarvan zijn helder en vrijwel kleurloos.
Hieronder een foto van het gebied (kort bij Freichi) waar deze anataas vandaan komt.