Mineraaltje met een verhaaltje

maandelijkse rubriek met een merkwaardig verhaal over een mineraalspecimen
voor vragen of suggesties, email verhaaltje@minerant.org

Lang leve Wittichen!

Foto's en verhaal Jacques Feijen


Cobaltkoritnigit, Schmiedestollenhalde, Wittichen, Duitsland beeldbreedte 4 mm

In het prachtige Zwarte Woud ligt het piepkleine dorpje Wittichen.
Degenen onder ons die dit lezen en daar geweest zijn, zullen dit vast en zeker beamen. Ook al zou je niets vinden, het is altijd de moeite meer dan waard dit prachtige wandelgebied te bezoeken.
In het gebied van Wittichen liggen verschillende vindplaatsen, waarvan de Schmiedestollen wel de meest bekende is.  Deze Halde is in de loop van tientallen jaren wel duizend keer omgezet. En toch kan men er nog altijd leuke dingen vinden. Vooral de  radioactieve mineralen zijn hier gewild.
Degenen die mij kennen, weten dat ik kleurenblind ben, en dat is een grote handicap als je mineralen zoekt. Ook een kleur als roze, lijkt voor mij vooral op grijs.

Maar ik had ooit bij toeval ontdekt dat als ik heel vroeg op de Schmiedestollen aanwezig was, en de stenen nog vochtig waren van de dauw,  ik beter de kleur roze kon waarnemen.  Zo rond 1996 kwam ik met mijn gezin terug van een vakantie in Toscane. Op de terugreis besloten wij nog enkele dagen te verblijven in het Zwarte Woud. Zoals bekend kamperen mineralenzoekers ‘toevallig’ altijd in de buurt van een goede vindplaats!

Ik besloot dus om voor dag en dauw mijn beide jonge zonen uit hun slaapzak te trommelen, om mij te vergezellen naar de Schmiedestollen. Dat kostte enorm veel moeite, want de heren hadden er niet veel zin in. Slechts onder de dreiging van veel ijsjes en lekkere frisdrankjes kreeg ik ze mee de Halde op.
Na enkele minuten zoeken hadden ze mij  al een flink zakje vol roze en groene beloftes gebracht!

Thuis gekomen heb ik dit materiaal gebroken, en een van de mooiste stukjes was wel de bijgevoegde foto. Het betreft het in 1980 als zelfstandig mineraal erkende "broertje" van erythrien: cobaltkoritnigiet. Een hele mondvol, ik weet het, maar oh zo mooi.