Mineraaltje met een verhaaltje

maandelijkse rubriek met een merkwaardig verhaal over een mineraalspecimen
voor vragen of suggesties, email verhaaltje@minerant.org
 

Calclaciet en de duistere kronkels van het internet

Foto en verhaal Eddy Van Der Meersche


Calclaciet, Yvoir, Namen, België

Enkele weken geleden stuurde Paul Tambuyser me een mail door afkomstig van een uitgeverij in Parijs. Ze meldden dat ze mijn e-mail adres niet konden vinden. In de mail werd me gevraagd of ik ook akkoord kon gaan met het (gratis) publiceren van mijn foto, verschenen in het artikel “Minéraux: bienvenue dans la géodiversité” (auteur V. Nouyrigat) in hun tijdschrift “Science & Vie” (nr.1222), maar nu bestemd voor de Chinese editie! Ik had nog nooit van het tijdschrift en de uitgeverij gehoord, laat staan dat ik ooit een vraag zou gekregen hebben voor de publicatie van een foto!

Ik nam contact op met de uitgeverij teneinde te weten te komen om welke foto het ging, hoe ze de desbetreffende foto gekregen hadden en wie ze gecontacteerd hadden.
Per kerende e-mail werd me een scan van het artikel opgestuurd. Ik ontdekte dat het om een foto van calclaciet ging. Dit merkwaardig mineraal werd in 1945 door Prof. Van Tassel, toenmalig diensthoofd van de afdeling mineralogie van het K.B.I.N. – Brussel, beschreven. Ter gelegenheid van de redactie van het boek “Minerals with Belgian Roots” (2010) had ik een foto van dit mineraal gemaakt, maar hun gepubliceerde foto was niet deze uit het boek. Enkele jaren later had ik bij wijze van dank voor de goede medewerking van het K.B.I.N. bij ons werk, alle holotypes uit de collectie van het K.B.I.N. gefotografeerd teneinde hun website te illustreren ( http://virtualcollections.naturalsciences.be/ ) – zie bijgevoegde foto. En toen ontdekte ik dat in de Franse publicatie een uitsnede van de website-foto opgenomen was. Noch de bron, de herkomst of de fotograaf stonden bij de foto vermeld.
Ik vroeg om meer uitleg.
- ze hadden me trachten te contacteren via e.vandermeersche@ugent.be: een e-mail adres dat ik nooit had en waar ze dus nooit een antwoord op kregen. Ik snapte aanvankelijk niet hoe ze dit adres “uitgevonden” hadden. Maar via speurwerk op het internet belandde ik op een site van de UGent waar inderdaad dit e-mail adres aan mij gelinkt was. Ikzelf heb van dit e-mail adres nooit geweten! De personeelsdienst van de UGent liet me weten dat er een naamgenoot van mij verbonden geweest was aan de UGent, en dat dit dus zijn e-mail adres was. Maar de man was inmiddels al een tijdje op pensioen en dus was het e-mail adres geblokkeerd. Bij vergissing werd het later aan mijn naam gelinkt, daar ik al een tiental jaren als vrijwilliger werk aan de collectie “Geschiedenis van de Wetenschappen”!
- ze hadden het K.B.I.N. gecontacteerd maar nooit een antwoord gekregen (conservator Marleen De Ceukelaire weet van niets). Ze hadden toen maar beslist om de foto van de website van het K.B.I.N. te dupliceren.
Ik vroeg om een exemplaar van het tijdschrift dat ze me prompt opstuurden en ontdekte dan dat in de vouw van het tijdschrift de namen van de fotografen opgesomd waren zonder meer gegevens. Quasi alle andere gepubliceerde foto’s waren afkomstig van Mindat.

En wat nu met de Chinese editie?
Raadpleeg het eerstvolgende nummer van 科學與生活