Mineraaltje met een verhaaltje

maandelijkse rubriek met een opmerkelijk verhaal over een mineraalspecimen
voor vragen of suggesties, email verhaaltje@minerant.org

Montesommaiet van Monte Somma

Vondst, foto en verhaal Paul Mestrom


Montesommaiet xx, beeldbreedte 1,2 mm
Groeve Pollena, Monte Somma, Vesuvio, Napoli, Campania, Italia

In 1995 ging ik met mijn zwager Theo weer eens naar Binn.
In Rome woonde Roberto Allori. Het mineraal alloriiet is naar hem genoemd. Met hem had ik al vaak via de post mineralen geruild. In onze brieven (ja, we hadden toen nog pennen waarmee we echte, soms hele lange, brieven schreven!) ging het niet alleen over mineralen, maar ook over talloze andere zaken. Zo was er een goede vriendschap ontstaan. Hij had Theo en mij al herhaaldelijk uitgenodigd om bij hem op bezoek te komen. Hij wilde ons dan ook naar goede vindplaatsen loodsen.
Aangezien het weer in Binn erg beroerd was, besloten we Roberto te bellen vanuit Zwitserland. Hij was onmiddellijk enthousiast en dus pakten we onze spullen in en reden naar Rome. Daar werden we zeer gastvrij ontvangen en de volgende ochtend vroeg vertrokken we naar Napels om mineralen te verzamelen op de Vesuvius. Roberto zou ons rondleiden en ‘s avonds weer naar huis gaan, wij gingen kamperen op een camping vlak bij de ingang van Pompei.
Eerst werd er een kopje espresso genuttigd in een klein cafeetje en vervolgens reden we naar de groeve Pollena. Bij de ingang werd de auto geparkeerd en tot onze verrassing kwam er uit de kofferbak een vorstelijk ontbijt tevoorschijn, inclusief een fles voortreffelijke, goed gekoelde witte wijn:

  

Met een goed gevulde maag pakten we vervolgens ons gereedschap. De eerste plek die Roberto ons wees was nog net voor de ingang van de groeve: de afvalhoop vol vuilnis die je ziet op de achtergrond van bovenstaande foto’s. Normaal gesproken zou je daar achteloos aan voorbij lopen, maar Roberto vertelde dat daar nou net het zeer zeldzame zeoliet-mineraal montesommaiet te vinden was. Dit mineraal vormt waterheldere kleurloze kristalletjes die qua vorm en glans doen denken aan anataas. Toen dat mineraal in 1989 of daaromtrent in de groeve Pollena gevonden werd, werd al het kansrijke materiaal uit de groeve gehaald en net daarvoor op één hoop gedeponeerd. Later werd daar door Jan en Alleman vuilnis bij gegooid, maar op twee plaatsen kon je het materiaal uit de groeve nog goed zien. In de groeve zelf was het mineraal niet meer gevonden. We pakten een paar kansrijke stukjes mee en gingen de groeve in.
De tweede plek die hij wees, was een steil wandje van pakweg 10 bij 10 meter. Daar zat het eveneens zeer zeldzame (maar eigenlijk tamelijk lelijke) mineraal siderazot in. Dit mineraal, met formule Fe₅N₂, wordt volgens de systematiek der mineralen ingedeeld bij de elementen!
Verder had de groeve weinig meer te bieden. Als snel vertrokken we dus van Pollena. Roberto zei dat we de volgende dagen zelf maar terug moesten komen om verder te zoeken.
Bahalve montesommaiet (Pollena is de type localiteit!) en siderazot vonden we ook nog volop van het redelijk zeldzame merlinoiet. Dat laatste is, net als montesommaiet, een zeoliet.

De volgende stop was San Vito, een zeer uitgestrekte groeve waar je dagen zou kunnen ronddolen. Bij de ingang was een slagboom en eigenlijk mocht niemand er in. Een deel van de groeve werd gebruikt voor het dumpen van het afval van Napels.
Roberto stapte uit en praatte enige tijd met de mensen bij de ingang en vervolgens mochten we met de auto naar binnen. Hij had geregeld dat we ook de volgende dagen (zonder hem) vrij toegang hadden.
We maakten een rondrit door de groeve en Roberto wees ons alle zones die de moeite waard waren.

In totaal vonden we tijdens deze mineralenreis meer dan 30 verschillende mineralen, met dank aan Roberto Allori!