Richard Loyens

32 jaar geleden werd ik getroffen door de fluo-bliksem.
Tijdens een bezoek aan een mineralententoonstelling in 1978 te St. Job in’t Goor, kwam ik terecht in een verduisterde kamer waar op een didactische manier de theorie van fluorescentie werd gepresenteerd en toegelicht. Uiteraard was er ook een tentoonstelling van fluorescerende mineralen.

Beroepshalve was ik hard bezig met licht en kleuren, zodoende was mijn interesse gewekt en ben ik begonnen met fluorescentie te verzamelen. Eenvoudig was dat niet. Toen was de interesse voor dat fenomeen heel klein. Toch hebben een paar leden van de mineralogische vereniging van St. Job in ’t Goor mij met hun kennis op weg geholpen. Even later (1980) werd ik lid van de MKA en nog wat later (1982) een FMS lid (Fluorescent Mineral Society in de USA) 

Ik ging met de verschillende verenigingen mee op kaptochten, beurzen, e.a. Zodoende kreeg ik materiaal in handen, dat ik dan weer gebruikte om met de FMS leden te ruilen. Mijn fluorescentieverzameling groeide gestaag.

In 1989 startte de MKA met een werkgroep fluorescentie. Aan vele leden heb ik toen de microbe van de fluorescentie doorgegeven en binnen deze werkgroep kwam een levendige uitwisseling van ideeën tot stand.

Regelmatig werd ik gevraagd om ten toon te stellen. Dat deed Ik o.a. op verschillende beurzen te Antwerpen, Schoten, Brussel, Charleroi, Den Haan en Enschede in Nederland. Ook heb ik meegewerkt aan enkele tentoonstellingen zoals voor ACAM in het kasteel te Schoten, in Blankenberge en Brugge. Een hoogtepunt in het tentoonstellen van fluorescerende mineralen was ter gelegenheid van een expositie over René Just Haüy  (10–19 november 1995) ,  te Saint Just en Chaussée. Onder leiding van Lydie Touret, conservatrice van het museum van de "Ecoles des Mines de Paris" mocht ik daar aan deelnemen. 

In 1990 werd ik door het bestuur van de FMS gevraagd om "regional president" te worden voor de regio "Europa". Ik heb dat gedurende 9 jaar gedaan. In die periode correspondeerde ik met een FMS-lid in de verenigde Staten. Na enkele jaren liet ze me weten dat ze naar een bejaardeninstelling zou gaan en vroeg of ik interesse had in haar fluorescentieverzameling. En zo verhuisde een stukje Amerika naar mij thuis. Op die manier kwam de Franklin Sterling Hill mijn, waar de grootste concentratie aan fluorescerende mineralen voorkomt, binnen mijn bereik. Ik heb me dan ook toegelegd op deze vindplaats en bezit nu de helft van de fluorescerende mineraalsoorten die daar gevonden kunnen worden. Meer in mijn bezit krijgen, zal heel moeilijk zijn vanwege de zeldzaamheid en de extreem dure prijzen. 

We zijn nu 2010 en ik kan terugblikken op een lange evolutie in de fluorescentie-wereld. Ik ben begonnen als amateur mineralenverzamelaar en dat wil ik ook blijven "een liefhebber van fluorescerende mineralen".
Het gedachtegoed is ondertussen veranderd en in onze vereniging zijn er leden die een grote wetenschappelijke bagage hebben. Het komt er nu op aan om een evenwicht te vinden tussen een amateurgerichte en een meer wetenschappelijke benadering en dat alles in wederzijds respect. Laten we dan verder gepassioneerd onze fluorescentie mineralen verzamelen.

Fervent fluo-verzamelaar
Richard Loyens

fluorescentie.mineralogie.be
users.telenet.be/startfluorescence/



calciet, Chihuahua, Mexico (korte golf UV)



fluoriet, Villa Bona, Asturia, Spanje (lange golf UV)



calciet, Rio Grande do Sul, Brazilië (lange golf UV)



kwarts met insluitsels, Boussu, België (lange golf UV)



calciet + willemiet, Franklin, New jersey, USA (korte golf UV)



werneriet, Otter Lake, Canada (lange golf UV)



Korund (variëteit robijn), Priler, Macedonië (lange golf UV)